ادم های ساده را دوست دارم . همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند. همان ها که برای همه لبخند دارند. همان ها که همیشه هستند ,برای
همه هستند.ادم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد,عمرشان کوتاه است.بس که هرکس از راه میرسد از انها
سو استفاده میکند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.ادم های ساده را دوست دارم.*بوی ناب ادم میدهند*
