می گویند : ساده می نویسی …
از من می خواهند
به نوشته هایم شاخ و برگ دهم …
آنها گناهی ندارند ،
نمی دانند که دیگر کار ما از
شاخ و برگ گذشته است !
مهم ریشه بود که تیشه خورد

دخترم…
ازتو انتظار پاکی دارند همان گرگهایی که پاکی را دریده اند

مرد من نه با اسب سفید می آید نه با بنز سیاه !
مرد من با دو پای خودش می آید

مرد من نه با حساب پر و نه با شرکتی در فلان جای شهر که با غرور و مردانگی اش می آید
مرد من آنقدرها هم رویایی نیست
یک آدم ساده که می شود از قامتش مغرور شد
که می شود خستگی هایش را فهمید
که چشمانش حرفی جز برای من ندارد
باید زن باشی تا بفهمی حتی یک شاخه گل وقتی از دست مردی می رسد
که دستانش جز برای تو نیست
چه عشقی دارد … هزار کادوی گران قیمت پیشکش …
باید زن باشی تا ببینی همان دست ها چیزی ست فراتر از دست محکم …
امن است … اطمینان دارد …
مرد من مرد می آید …

از شباهتتون فهمیدم که تو نسبتی با گاوآهن داری

اومدی زندگیمو شخم زدی

زیر و رو کردی رفتی

این روزها، تو را فقط به اندازه‌ی یک اشتباه، می‌شناسم…

ســـیگارش را مــی گــذارد زیــر لبــش و مـــی گــوید:

آتـــیش داری؟!

جــواب مــیدم:

تــوی جــیــبــم کــه نــه. . .

تـــو”دلــــم“چـــرا. . .

بــه کــارت مــی آیــد؟؟؟